.png "English"){kind=small}
Despois de pasar uns días conmocionada pola preciosa (e
algo haxiográfica) despedida no blog, teño que escribir a miña derradeira
entrada oficial. Prometo ser breve.
Só quero deixar constancia do que dixen publicamente: A
Biblioteca Landra non só foi o meu segundo fogar ; tamén foi un estado non
clasificable entre o sólido, líquido e gaseoso. Foi unha república na que
conseguiron gobernar ao mesmo tempo o caos, a harmonía, a felicidade e o amor.
Toda esta maxia sería imposible sen vós, os que vos achegades á biblioteca, os
que participades nas actividades propostas, os que contaxiades a vosa ledicia e
o voso entusiasmo. Vós sodes as auténticas tripas da biblioteca. E non temades:
os prestidixitadores que a coidan aínda gardan moitas flores e fogos
artificiais na súa chisteira.
A biblioteca xa forma unha parte orgánica e inseparable
de min; vivirei con iso e faráme máis feliz. Seredes os meus favoritos, sempre…
Lembrade: Nihil est qui nihil amat... Gracias a todos polas infinitas e abrumadoras mostras de afecto que me deron e me darán calor cando haxa nubes no horizonte...
No hay comentarios:
Publicar un comentario