Un inicio de conto

Ola a todos! Xa estamos aquí dispostos a continuar os intercambios con vós. E para isto os do Club de Lectura vamos seguir co mundo dos contos: publicaremos periodicamente no blog (tamén nas vidrieiras da entrada do IES) algunha historia que nos guste. Contamos coa vosa colaboración, como sempre...

LAS CIUDADES Y LOS INTERCAMBIOS. 1

Ítalo Calvino (Italia, 1923-1985)


A ochenta millas de proa al viento maestral, el hombre llega a la ciudad deEufemia, donde los mercaderes de siete naciones se reúnen en cada solsticio y en cada equinoccio. La barca que fondea con una carga de jengibre y algodón en rama volverá a zarpar con la estiba llena de pistacho y semilla de amapola, y la caravana que acaba de descargar costales de nuez moscada y de pasas de uva ya lía sus enjalmas para la vuelta con rollos de muselina dorada. Pero lo que impulsa a remontar ríos y atravesar desiertos para venir hasta aquí no es solo el trueque de mercancías que encuentras siempre iguales en todos los bazares dentro y fuera del imperio del Gran Kan, desparramadas a tus pies en las mismas esteras amarillas, a la sombra de los mismos toldos espantamoscas, ofrecidas con las mismas engañosas rebajas de precio. No solo a vender y a comprar se viene a Eufemia sino también porque de noche, junto a las hogueras que rodean el mercado, sentados sobre sacos o barriles o tendidos en montones de alfombras, a cada palabra que uno dice -como "lobo", "hermana", "tesoro escondido", "batalla", "sarna,", "amantes"- los otros cuentan cada uno su historia de lobos, de hermanas, de tesoros, de sarna, de amantes, de batallas. Y tú sabes que en el largo viaje que te espera, cuando para permanecer despierto en el balanceo del camello o del junco se empiezan a evocar todos los recuerdos propios uno por uno, tu lobo se habrá convertido en otro lobo, tu hermana en una hermana diferente, tu batalla en otra batalla, al regresar de Eufemia, la ciudad donde se cambia la memoria en cada solsticio y en cada equinoccio.

Las ciudades invisibles (Le cittá invisibile,1972), trad. Aurora Bernárdez,

Barcelona, Minotauro, 1983, págs. 44-49

Boas vacacións

Despedimos este curso agradecendo a vosa participación en todos os proxectos de Biblioteca Landra. Como diría unha canción sen vós non somos nada. Disfrutade dos longos días de lecer, de sol e mar e repoñede forzas para regresar ó ataque en setembro.
Quedade coas novas e nunca vistas versións de contos tradicionais, innovadas, iluminadas e corrixidas por vós mesmos.

Grazas por todo e ata pronto.

Aquapark

Aínda que a biblioteca non participou na organización desta actividade, algúns alumnos e profesores pedíronnos que colgáramos no blog as fotos da visita para que as puidésedes ver e/ou descargar. Se pinchades na foto iredes directamente ó álbum correspondente.

San Xoán

- En san Xoán, as bruxas fuxirán.
- Sálvame lume de san Xoán, para que non me trabe, nin cadela nin can.
- Na fogueira de San Xoán, todos caen ó chan.
- A noite de san Xoán, pasaralo ben, e o día seguinte, mal.
- Na noite de san Xoán, non te deites ata a mañá.
- No san Xoán, na palangana cagarán.
- Se queres roubar un portal polo san Xoán, come moito e sobre todo pan.
- Na noite de san Xoán rapaz, rouba portais si eres capaz.
- En san Xoán, cardos dan.
- No san Xoán, peras na man.
- No san Xoán, as peras caen ó chan.
- A auga de san Xoán, tolle o viño e non da pan.
- No san Xoán, fouciña na man.
- Os allos postos no san Xoán, son dentes de can.
- Cebolas en san Xoán, cagallas de can.
- Na noite de san Xoán, bebe viño e come pan.
- Polo san Xoán, a sardiña pinga no pan.
- 0 coeño polo san Xoán, e o pavo polo Nadal.
- Quen auna (xexuna) polo san Xoán, é tolo ou non ten pan.
- Mañás de san Xoán unhas corren e outras van.
- En maio, déitome e caio. En san Xoán, déitome no chan.
- Na noite de san Xoán, fai o que todos fan.
- Polo san Xoán, as nove co día darán.
- Polo san Xoán, a vella preguntará, cando virá o verán.
- 0 dia de san Xoán, ó o día máis longo do verán.
- Polo san Xoán, calquera burro gaña o pan.

Estes son varios dos refráns que aluden á nosa noite. Para ter máis información(impagable) sobre meigas, cachelas e maxia pinchade neste enlace.

O centro da terra para os antigos clásicos

Nesta presentación de Laura e Miguel veremos como era mergullarse no interior da terra para os antigos gregos e romanos, no mundo dos Infernos ("inferi" significa "abaixo"). Disfrutade dela.

Cuestionario "Viaje al centro de la tierra"

O vindeiro venres día 17 ás 11.30 haberá unha reunión do club de lectura para realizar un cuestionario individual acerca do libro deste trimestre. Contamos con vós.

Algunhas novidades

Aínda que hai moitas novidades sen comentar nestas últimas semanas, gustaríanos destacar algunhas delas hoxe:
-"El héroe", un cómic do galego David Rubin, unha novela de acción que proba que a antiguidade clásica casa á perfección co mundo actual. Non se trata de transpoñer os traballos de Heracles á banda deseñada, senon de contar as aventuras dun superheroe sen medo a ecos antigos.
-"Greek street" : As traxedias da Grecia clásica no caótico barrio do Soho londinense. Xénero negro con tintes de terror mesturando o antigo e o moderno. Un relato durísimo, cruel ás veces, sen concesións á galería e non apto para todos os públicos. Milligan demostra que a esencia das historias non cambiou desde a Antigüidade e faino deslumbrando.
-"Muerte en Estambul"
-"El accionista mayoritario"
-"Noticias en la noche",
-"Defensa cerrada": todas novelas de xénero negro nas que o protagonista é o comisario grego Kostas Jaritos. A súa acción é trepidante, o seu protagonista entrañablemente mediterráneo, e a súa ambientación na Grecia actual, impecable. Moi recomendado para todos os curiosos.
Aínda que quedan poucos días para o remate do curso, lembrade que todo isto quedará na vosa Biblioteca esperando para ser descuberto por vós.