.png "English"){kind=small}
Sen esquecer un recordo para Steve Jobs, que revolucionou o noso mundo tecnolóxico e mediático, hoxe temos que falar do premio Nobel de Literatura. Este ano tocoulle a Tomas Tranströmer, poeta sueco pouco coñecido para nós. Non temos ningún criterio definido pero si moitas gañas de descubrilo. Este é un exemplo que atopamos no ciberespacio:
LOS RECUERDOS ME MIRAN
Una mañana de junio es muy temprano
Para despertar, mas tarde para dormir de nuevo.
Debo ir a la hierba que está llena
De recuerdos, que me siguen con la mirada.
No se ven, se mezclan plenamente
Con el fondo, camaleones perfectos.
Tan cerca, que los escucho respirar
A pesar que el trino de las aves es estridente.
2 comentarios:
E cando se fará xustiza con Dylan, o verdadeiro e único poeta que foi capaz de escribir poesía coa tinta dunha guitarra?
Iso é dar por suposto que o Nobel é esencialmente xusto (idea algo inxenua).Se queremos ser positivos, a Dylan coñéceo e admírao a metade da Humanidade (a que ten bo gusto) e este é un descoñecido agás entre as elites literarias. Comprobemos se o merece...
Publicar un comentario