O día das mulleres, un día para a igualdade

Cúmprense cen anos (nada menos!) da dedicación dos 8 de marzo á muller traballadora. Así que non podemos deixar de lembralo e de celebralo. Por suposto, moitas persoas consideran que neste ámbito está todo máis que logrado e para que marear máis a perdiz. Mais..., a realidade, os datos, son contumaces: amósannos, cando sabemos sacalos á luz, que o traballo feminino é menos valorado (economicamente, socialmente), que as mulleres están a pagar en excesivas ocacións coa súa vida e co matrato (físico, psicolóxico) por parte de quen non asume os cambios sociais, que as mulleres teñen un teito de cristal (ben duro, "diamantino") que lles dificuta chegar a postos de poder. Hai, ademais, moitas outras realidades aínda difíciles de visibilizar, de verbalizar, como o menosprezo das enormes contribucións das mulleres na vida cotiá (no coidado de menores e maiores, nas tarefas domésticas...), como o desprezo de estilos pacíficos, sensibles, dubitativos e pouco gritóns no ámbito profesional e público.

En fin, estoume poñendo demasiado seria (¿será porque me creo o que digo?), e máis ben quería amosar ton festivo: o camiño é pedregoso e tramposo, si, pero segundo avanzamos unhas e outros imos destapando novas paisaxes e facendo algunhas alianzas e amizades inesperadas. Déixovos un vídeo realizado nun instituto e con música de Bebe e un artigo de María Reimóndez.

http://www.xornal.com/opinions/2010/03/06/Opinion/tecin-soia-mina-tea/2010030601172700217.html